Kâbil'in yeni nesil savaşçıları*

25-30 kadar genç sporcu, bir spor salonunda tekvando çalışıyor. Hepsi 'dabok'larını giymiş, duyulan tek ses çıplak ayakların plastiğe çarpma sesi... Dünyanın pek çok yerinde 'sıradan' kabul edeceğiniz bu manzara, Afganistan'da "azıcık barış kırıntısının bile hayatları nasıl normalleştirebileceğinin" bir göstergesi...

Bu genç sporculardan biri de, Afganistan'a tarihinin ilk Olimpiyat madalyasını getiren Rohullah Nikpai... Pekin 2008'de 58 kiloda bronz madalya kazanan Nikpai'nin Kâbil'e dönüşte nasıl kahramanlar gibi karşılandığı, o günlerde uluslararası basına da yansımıştı. Binlerce kişi Gazi Stadyumu'nda madalyayı kutlamıştı. 9 yıl önce kocasını öldürdüğü iddia edilen 7 çocuk annesi bir kadının 30 bin kişinin gözü önünde infaz edildiği Gazi Stadyumu'nda...

'Normalleşme'den bahsederken şimdi Taliban konularına filan kaymayalım. Bu post'un konusu Rohullah Nikpai şimdi 23 yaşında... 2012 Olimpiyatlarına bu kez "altın madalya" hedefiyle hazırlanıyor.

Çocukluğu İran'da bir mülteci kampında geçen Nikpai, bu kez ülkesinde kalmakta kararlı... "Hazırlıklarımı sürdürmek için başka yere gitmeme gerek yok. Burada her türlü imkân mevcut" diyor. Savaş, Nikpai'nin ailesini parçalamış. Kardeşleri ve bazı akrabaları Kanada'da yaşıyor. Nişanlısı da...

2 yıl sonra Londra'da tatamiye çıktığında tekvando kariyerinin en olgun döneminde olacak ve bu kez Afganistan'a tarihinin ilk Olimpiyat 'altın' madalyasını getiren sporcu unvanını yakalamaya çalışacak.
*BBC'nin "World Olympic Dreams" serisinden alınmıştır.